Het Jeugdmodel in de praktijk van... Jeroen Dejalle van YETS Foundation

Jeroen Dejalle van YETS Foundation over het gedachtegoed en de werkwijze van Yets in relatie tot het MVS Jeugdmodel. “De menselijkheid moet terug in het systeem. Daarbij passen geen wachtlijsten. Als een jongere zes maanden op hulp moet wachten, zijn de problemen verergerd en klopt ook de indicatie niet meer.”

“We moeten jongeren laten zien hoe het kan”

 

Vanuit welke rol ben je betrokken bij het MVS Jeugdmodel?

“Ik werk als zakelijk directeur bij YETS Foundation. We zijn gegroeid van een kleine stichting naar een professionele organisatie. Oprichter Peter Ottens is gestart met het inzetten van sport (basketbal) als middel om jongeren het beste uit zich zelf te laten halen. Inmiddels is deze aanpak erkend door het Nederlands Jeugdinstituut en uitgegroeid tot een gedachtegoed: We zetten onze coaches en sport in om kwetsbare jongeren te ondersteunen in hun ontwikkeling. We zijn als geïnteresseerde partnerorganisatie betrokken bij het MVS Jeugdmodel. 

Wat is je drijfveer om een bijdrage te leveren aan het verbeteren van de jeugdhulp in onze regio?

Ik heb zelf een aantal jaar geleden als vrijwilliger gewerkt voor de YETS Foundation. Je ziet dat er zoveel jongeren zijn die niet weten wat ze willen, die op straat hangen op zoek naar aandacht omdat ze ergens bij willen horen. Deze jongeren maken vaak ondoordachte keuzes en krijgen zowel thuis als op school en op straat problemen. Dat heeft vaak alles te maken met de omgeving waarin ze geboren worden en opgroeien: een thuissituatie zonder stabiliteit en veiligheid. YETS Foundation helpt deze jongeren in hun ontwikkeling, geeft ze richting en helpt voorkomen dat ze uitvallen. Daar wil ik graag een bijdrage aan leveren. 

Hoe gaan we met het MVS Jeugdmodel volgens jou het verschil maken voor jongeren? Wat moeten we echt veranderen? 

Dat zijn meerdere dingen. Ten eerste moeten we jongeren met rolmodellen het juiste voorbeeld laten zien. Vaak wordt tegen jongeren gezegd dat ze hun gedrag moeten veranderen, maar hoe kun je nu het juiste doen als je nooit het juiste hebt gezien? Daar hoort ook het creëren van een alternatieve context bij: bij ons gelden regels op basis van normen en waarden die we belangrijk vinden. Dat maakt de omgeving voor jongeren voorspelbaar en veilig. We horen vaak dat de vibe bij ons op kantoor al fijn is. Als jongeren dan op kantoor komen voor bijvoorbeeld een Communitiy-activiteit, gaan we deze jongeren ook laten groeien. Onze slogan is dan ook: Up or Up. 

Ten tweede het systeem als geheel: de menselijkheid moet weer terug. Jongeren zijn geen consumenten in hun leven gebeuren allerlei dingen waar ze hulp bij nodig hebben. Dat is soms op heel onhandige momenten, maar dat is wel hun realiteit. Dus moeten wij flexibel zijn. De randvoorwaarden daarvoor zitten wel in het MVS Jeugdmodel, maar jongeren hebben niet zoveel aan processen, beschikkingen, labels, etcetera. Bij die menselijke maat passen ook geen wachtlijsten. Als een jongere zes maanden op hulp moet wachten, zijn de problemen verergerd en klopt ook de indicatie niet meer. Wij hebben jongeren in trajecten die behoefte hebben aan zorg die wij ze niet kunnen verlenen en dan proberen wij die tijd maar wat op te vullen. 

Als derde punt: vaste contactpersonen. Wij blijven naast jongeren staan, ook bij verwijzingen. We gaan vaak mee naar een afspraak als jongeren ons dat vragen, bijvoorbeeld naar een psycholoog. We merken dat er veel wisselingen zijn van contactpersonen bij organisaties. Dat helpt niet. Er zijn overal personeelstekorten, laten we in elk geval vaststellen dat het een belemmering is. 

Samenwerking tussen de verschillende partners die een rol spelen bij de ondersteuning van kinderen, jongeren en hun gezin is key. Welke partner is dat voor de YETS Foundation?

We werken voor twee van onze drie interventies altijd samen met scholen. Bij de basketbal-interventie kijken we samen welke jongeren de meeste behoefte hebben om mee te doen in de basketbalteams, voor de youth coaches is de aanmelding vaak via school. Wat wij kunnen bijdragen aan het MVS Jeugdmodel is enerzijds het delen van onze beweging en gedachtegoed en ten tweede het pedagogisch klimaat. Dat moet goed zijn binnen scholen en daar hebben wij veel ideeën en beelden bij. Zo hebben we bijvoorbeeld een inspiratiedag voor jongeren én voor het management gedaan op een school in Schiedam en vroegen ze ons om ze te helpen om het pedagogisch klimaat te verbeteren. We willen binnen de context van het MVS Jeugdmodel onderzoeken wat we daarmee kunnen. 

Welke brandende vraag heb je voor scholen?

Binnen het MVS Jeugdmodel hebben we het over de inzet van vrijwilligers, zoals voetbalclubs. We willen normaliseren. Vaak hebben jongeren het nodig dat iemand aan ze vraagt hoe het met ze gaat en dan een paar verdiepende vragen stelt. Kunnen we dat verwachten van een vereniging? Van een school? Een mooi voorbeeld is Lentiz die een soort mega-verlengde schooldag heeft van 8 tot 20 uur om daarmee jongeren zoveel mogelijk van straat te houden. Er zijn binnen de school   een gedeeld beeld over ontwikkelen. 

Waar kunnen we jou ’s nachts voor wakker maken? 

In principe nergens voor, ik heb een gezin met jonge kinderen. Maar ik word altijd blij van goede gesprekken met diepgang. Zeker als het gaat over persoonlijke dingen. Intern gaan we soms in tweetallen met elkaar in gesprek. Dat levert mooie inzichten op. Daar krijg ik energie van.”